There’s always the Sun
25 juni 2018 - Geirangerfjord, Noorwegen
Beste volgers ,
Gisteren was een rustdag , een dag vluchten voor regen en wind . Een dag van voetbal kijken , een dag van Game Of Trones . Een dag zonder alcohol , zondag kan men zich hier niet volkappen . Dus een dag van ondragelijke pijnen voor de Fil . Afkick verschijnsels a la cold turkey ! Een dag van horizontale rust voor onze Benjamin , op tijd rusten is zijn wijze raad. S’avonds zijn we gaan eten in een Braziliaans restaurant , een poging om toch ergens iets van zuiderse warmte te creëren . Lekker was het zeker . Het effect bleef uit . Maar goed nog wat voetbal zien en slapen . S’morgens een ontbijt vergezeld van de gehele Aziatische wereldbevolking .
We vertrokken zoals steeds in een miezerige regen , de bewolking op ons hoofd . Op naar de Atlantic road , een hoogtepunt in de reis . De weg ernaartoe lijkt een beetje op een marslandschap maar dan begroeid . Schitterend zou het zijn indien droog . De Atlantic road is fenomenaal , een kunstwerk los door de atlantische zee . Van eilandje naar eilandje over een heerlijke weg . De hoogste brug is adembenemend . Lekker hoog zodat je werkelijk bijna door de wolken rijd . De wind was stevig maar te doen . De regen gaf aan dit alles een speciaal gevoel , ergens had het helemaal verkeerd geweest als we hier door de zon waren gereden . Na een toch van duizenden kilometers in regen , kou en wind . Dus de helden waren voor eens blij met de regen en wind . Eens we de regio hadden verlaten snakten we toch naar de zon . Even een koffie drinken en naar het weerbericht loeren . Alles komt goed zegt onze Krikke Pien . Even verdenk ik hem van een militant te zijn van jong SPA , die zeggen ook alles komt goed . Maar al snel laat ik dit gedacht varen . Zie ik er toch ni in !! Liever had ik toch op de schoot gezeten bij Jill Peeters , haar had ik wel gelooft !!! Goed starten maar op weg naar de zon . We hebben nog eerst een overzet te overwinnen . Het weer gaat toch precies de goede kant uit , we komen droog aan de overzet . Uw reporter heeft nog een sjokomilk en besluit om het soldaat te maken . Ik neem het leuke drankje uit mijn koffer maar ben iets te hevig . Ik duw tegen mijn motor . Het onding bolt vooruit en valt op de grond , hoooow roept Danny nog maar te laat . Deutschland valt ! Met vereende krachten zetten we ding recht , geen schade . Onze Fil kan het natuurlijk niet laten de spot te drijven met jullie vriend . Als je nu met uw Ducatike waard had je brokken !!! Ppff flauw . Dat zegt een ventje die al een warme gloed in zijn lenden krijgt als hij nog maar ziet naar zijn verdomde brommertje . Ik lach en denk het mijne ervan . Wees nu eerlijk wat zou u het liefste hebben ? Een Italiaanse volbloed tussen de benen of een Duitse melkkoe ? I rest my case . Zalig zijn de onwetenden , gelukkig zijn de zotten .
Eens aan de overkant rijden we verder , voorwaar om 11u25 breekt de zon door . Althans voor even . We komen aan in Andalsness waar we iets zullen eten . We parkeren op een voorziene plaats , een vriendelijke man komt ons zeggen dat we naar het Radhus moeten voor een parkeerschijf . Wij naar daar , blijkt dit een Post-it te zijn met de datum en uur op . Noorwegen werkelijk vooruitstrevend !
Dus wij op weg naar Trolstiggen , het trollenpad . De weg daarnaar toe is werkelijk fenomenaal watervallen , schitterende bergen , en heerlijke slingerwegen vol met bussen en mobilhomes . Maar wij alles voorbij , een beetje te snel , ok . En waar je ni mag voorbijsteken ook , ok . Maar is dit niet een beetje waar motorrijden om draait ? Tegen alle regels in , als een vogelvrij verklaarde . Dat maakt het net zo avontuurlijk . Een beetje zoals outlaws , zal me niet verbazen als we ondertussen geseind zijn bij de brave tussen de lijntjes lopende Noren ! Maar goed we reden dus naar boven in de wolken . Eens boven scheen onwaarschijnlijk de zon . Het uitzicht adembenemend , maar voor slechts enkele ogenblikken . De verdomde wolken volgen ons al vanaf de Noordkaap . Even wachten is de boodschap . Toen ik daar rustig op een bankje zat schuifelden enkel minuscule Chinese dames rond ons . Vol bewondering naar onze motoren . Eentje schraapte al haar moed bij elkaar en vroeg om een foto van mij . Toen ik rechtstond viel deze kleine meeneem Chinees bijna omver , ik 1.91 m zij 1.50 m Max . OW big man !! Snel allebei op de foto naast voor hun een boom van een kerel . Die foto gaat dwars door Azië , ben ik zeker van ! De mist gaat niet weg dus wegwezen . Op weg naar Geiranger , een bekent fjord . Eens beneden lacht de zomer ons toe . 20 graden en volop zon , wat is het dan heerlijk rijden . Bocht in , bocht uit , dolle pret . Geiranger is natuurlijk ook drukker met schepen in het fjord en toeristen met de bus . Hup ook weer alles voorbij . Yihaa !! Door Greiganer gaat het richting hotel . Dit licht een stukje hoger dan het dorp , eens aan het hotel kunnen we nog hoger de berg op . Natuurlijk vind kameraad Fil het heerlijk nu ik opgewarmd ben mij terug naar boven te jagen tussen sneeuw en ijs . Tja , u kent hem ook . Met een sardonische lacht op zijn gezicht verwelkomt Filleke mij boven op de berg . Ik wil terug naar beneden , Ah ja ! Terug in jet hotel blijkt dat we dezelfde ni kunnen bellen en geen mail hebben . Back to nature heet dat . Uw reporter kan dit niet verkroppen en rijd terug naar beneden alwaar ik het thuisfront bel en mijn artikel afmaak . Wat zou de wereld zijn zonder het dagelijkse nieuws !
Morgen rijden we verder huiswaarts , waar mijn kleine held mij zal opwachten ! Kleine Loïc Pepe is onderweg zene !!!
Uw opgewarmde reporter , Eric
Grts van nen achter gebleven werkende mens