Social evening met aangepaste route.

Ja beste lezers, wat we nooit hadden kunnen denken is gebeurt . We zitten na het supermarkt bezoek te turen door ons vensterke, de slagboom van de o zo rustige camping gaat open, 3 motards melden zich aan de receptie. We slaan een blik op de nummerplaten, o wat zijn deze ons bekend, juist Belgen. De mensen krijgen echt geen tijd om uit te pakken, Erwin en Krikke schieten als zot naar de stuga met de nieuwkomers.

Bla bla bla en enkele uren later zitten we samen in de Grillkatan…… een avond met gevolgen meldt zich aan… 😂

Teveel van dit, teveel van dat, jullie weten al beter zeker…😂

Ik wil niet teveel uitwijken maar  zulke dingen gebeuren hè, de nieuwkomers zijn immers Limburgers en laat dit nu juist de mensen zijn die ik mis … Ja Danny gij.

De avond gaat verder, het hout smelt als sneeuw voor de zon, doch onze Limburgse vrienden kappen buiten enkele bomen en we kunnen verder…. Je wil het niet weten…

Het moet me wel van het hart, Erwin kan wel iets kwijt in zijn lijf, maar ook de Krikke, zeker 30 kgr lichter, doch ook hij kan iets verzetten, ik ben verbaast.

Aan alle mooie liedjes komt een einde, zo ook aan dit, we kruipen meer dan voldaan en lichtjes scheef onder de wol.

Omstreeks 5:30u.  besef ik dat we de Grillkatan achtergelaten hebben als een stal en neem mijn verantwoordelijkheid en ga de zooi opruimen, goede morgen dus 😂

De dag breekt aan, onze Limburgse vrienden hadden het plan om 9u verder te rijden, maar ik zie daar nog niet veel beweging., doch rond de klok van 9:30u kiezen onze Limburgse vrienden zonder omzien het hazepad, waarschijnlijk met de gedachte dat de waardin ging vragen om de Grillkatan op te kuisen… Onwetende dat ondergetekende om 5:30u de zaak heeft proper gemaakt.

We ontbijten, beladen onze motoren en onder een zwaar bewolkte hemel verlaten we Sorsele en zetten koers naar de grens met Noorwegen.

We rijden de eerste 75 km nog ca va, heerlijk tussen de bomen van het ene natuurpark naar het andere. Af en toe worden we getrakteerd op een fikse regenbui, maar ja, als dit alles is, in Belgie hadden we nu aan onze bureau gezeten of een of andere muur aan het bekladden met een nieuw likje verf.

Aan het eerste benzinestation dat we tegenkomen houden we halt, we parkeren onze ijzeren rossen, jawel beste mensen, naast de Limburgse stalen rossen… Déjà vu. Onze grootste Limburger heeft het blijkbaar moeilijk, te verstaan na voorbije avond, in zijn lijf zeker ½ liter Jack Daniels en enkele ½ liters bier….wat een zwijn is me dat.

Koffie, toilet bezoek en het gas er op, we moeten immers bijna 300km afhandelen vandaag.

Even na de koffiestop en het gemak bezoek gaan we verder, doch we laten de hoofdweg, niet moeilijk want er is er maar eentje hier in Zweden, voor wat hij is en draaien links af. De weg erg uitnodigend was hij niet maar ja alles voor het avontuur. De verwachte kiezel is een feit, dit met de nodige regenval, ik moet er geen tekening bij maken zeker.

Het grijs opspattend vocht, of liever slijk komt letterlijk tussen elk spleetje onze helmen binnen gevlogen.. 😊

Ten gepaste tijde zijn er zowaar ook nog wegenwerken bezig, zowel fijne als groffe kiezel, zand en andere smurrie zijn ons deel. Plots zie ik Jul de redding van zijn leven maken, zijn motor vooraan breekt uit door de kiezel en maakt een zwieper om u tegen te zeggen. Met enige koelbloedigheid en vooral een redding à la Courtois houdt hij zijn machine in bedwang. Top redding, doch ik wil niet weten hoe zijn onderbroek er uit ziet…😊

Eindelijk komen we terug op de normale weg en zien we iets wat op een cafeetje lijkt, doch fata morgana, het enige dat we zien zijn de 3 Limburgers 😊Jo de manne, alles ok ? Miljaarde zijn hun woorden wat voor klote baan is dat…ook zij hebben blijkbaar hetzelfde traject genomen, ze zien er uit als of ze in een cementmolen hebben gezeten, wel hebben ze voor ons minder goed nieuws, de weg die we gepland hebben is afgesloten en moeten een eindje omrijden.

We starten vol goede moed de omlegging, ik pruts wat aan de GPS en plan een nieuwe route naar ons eindpunt….bam 290km…

Eventjes stoppen, nogmaals herberekening, bam 290km. Overleg tussen de reisgezellen is aan de orde. Jul en Erwin, met een hot dog in de hand, Krikke nen 3 dubbele boterham beslissen we om de geplande overnachtingsplaats op de hoogte te brengen dat we er helaas niet gaan geraken. We zitten vast in Vilhelmina.

We maken een wijze beslissing en we gaan hier een stuga huren om morgen ons schema terug op te pikken. De stuga beste lezers, een juweeltje net aan de oever van een gigantisch meer. We zijn in ons nopjes. Snel even naar de supermarkt om wat eten te verzamelen en eveneens duiken we de “systembolaget” binnen om enkele flesjes wijn, op de planning vanavond Italiaans. Krikke zet de koksmuts op en zorgt voor een overheerlijke pasta carbonara, en vooral voor er iemand denkt aan blikken voeding zit volledig op het verkeerde spoor, enkel verse ingrediënten zitten in onze boodschappentas.

O ja ondertussen zijn we ook van de vervelende Limburgers af, zij kozen ervoor om nog wat kilometers af te malen, stoere venten hé.

Wat de avond brengt lezen jullie morgen, nu eerst beentjes onder tafelaperitiefje, lekkere pasta, glaasje rode wijn….laat de boeren maar dorsen zeggen we dan.

Tot morgen

Fil