Rustdag 2

Beste lezers,

Vandaag is het rustdag nummer 2, motoren staan stil en onze verlofmodus staat aan. Gisteren weer een avond om in te kaderen, we kregen immers de toestemming van de gekende waardin om de Grillkatan te gebruiken. De gekende zeshoekige barak met in het midden een vuurplaats en langs de zijkanten banken met tafeltjes, gezelligheid troef.

Vuurtje aangemaakt en de eerste vleesjes werden zorgvuldig gebakken. We begonnen normaal, met een hamburger, doch in de biotoop van het Eland kunnen we niet anders om van dit lokale stuk wild te proeven. Niet zo slecht vind ik zelf, de smaak kan je in de categorie licht gerookt, spekachtig iets indelen, super mals en donker van kleur. Wanneer ik even later naar de borden van mijn reisgezellen kijk delen zij dezelfde mening, op, op alles is op.....ocharme die lieve moose.

De rustdag word door enkele reisgezellen wel echt letterlijk genomen, Jul schud zijn kaarten voor de 350ste keer, Erwin is de filmpjes aan het bekijken en steekt zowaar een trailer in elkaar die gedeeld word in whatts app met het thuisfront. Ondergetekende legt zijn lot in de Krikke zijn handen en gaan op verkenning, Krikke heeft iets gevonden dat misschien wel de moeite waard is.  Gimeguolts is de naam, zo een kleine 15km van onze verblijfplaats, zelf opgezocht want zoals je weet hebben de locals hier andere afstandsmetingen dan wij. En welle weg dus, Krikke in jeansbroek en zijn nief frakske, ik volledig in motor outfit....

Na een goede 12km raaien we de onverharde weg in maar zien nergens iets van markering, ik rij op mijn intern kompas. Na een kleine 2km zien we plots een kleine houten markering, Gimeguolts 1,5km. Links af dus. De weg of beter gezegd de hoop groffe kiezels, amper 2m breed, bijna niet berijdbaar, doch ik zet door en ja we komen terug aan een markering Gimeguolts 1,5km, onberijdbaar, dus te voet.

We starten de wandeling terug à là balance op 2 planken boven op het moeras. De rest is een wandelpad nur fur geübte bergbeklimmers. Krikke gezwind als een echte springbok over alles heen, ik met de tong op mijn tenen er achteraan en besef nu waarom de Krikke zijn jeans en licht jasje aan heeft gedaan. Op het einde worden we beloond met een prachtige kloof waar we zowaar worden getrakteerd op een vlucht van een steenarend.

Terug keren via dezelfde weg, klauteren en springen van de enen steen op de andere, maar het was plezant. Nu terug naar de film producer en de patience man. Even komen we op adem in onze bungalow en is het supermarkt tijd. De grillkatan staat weer ter beschikking.

Petatten, ajuinen, tomaten, komkommers alles verdwijnt in de winkelkar.

Smakelijk mensen ver weg in België.

Tot zover weer een dagje Zweden.

Fil