Vaste grond
7 juni 2018 - Helsinki, Finland
Beste volgers ,
Na 30u boot beginnen we aan ons Scandinavisch avontuur . Met de zee nog in de benen bestijgen de koene ridders hun stalen ros . Even wachten tot de poorten open gaan en dan onder begeleiding uit de haven . Even meegeven Finnen zijn nors , een beetje zoals Duitsers maar dan totaal onverstaanbaar . Stuurse blikken en zonder glimlach zien ze ons de horizon tegemoet rijden . De Finse weergodenzijn ons welgezind onder een stralende zon vertrekken we . Eens op de snelweg word ons al direct duidelijk dat de Finnen als de dood zijn voor de arm der wet . Kinderlijk braaf houden ze zich aan de toegestane snelheid . Een kleine aanpassing voor de motards ! Dus op een gezapig tempo rijden we de donkere wolken tegemoet , onder een het mag gezegd frisse temperatuur . Daar later meer over . Eens we af de autostrade zijn rijden onze Finse vrienden nog steeds rustig verder . We passen ons weer aan . Doch na enkele kilometers zijn we niet te houden en de gas gaat iets meer open . Even de Poliisi ( zo schrijven ze dat ) testen . In geen velden of wegen zijn de pakkemannen te zien . Haha volgens mij vertellen ze het verhaal van de strenge Finnenflikken gewoon tegen stoute kinderen voor het slapen gaan . Weer een fabeltje de wereld uit . Dus nu gaat het rijden al veel beter . De Finse wegen daarentegen lijken soms een beetje op Belgische wegen . Putten en opgesmeerde stukken zijn ons deel . Volgens mij aangelegd door dezelfde despoot als in Belgie . De temperatuur daalt , ondertussen hangt die tussen 11 graden en 8 graden . Ja ja Finland in Juni … Snel een warme koffie en terug weg . Volgende beproeving zijn wegenwerken , kennen we ook goed . Doch hier pakken ze het nog iets anders aan , stukken van grote kiezels en stenen . Een ware beproeving om recht te blijven op onze volgepakte ezels . Verder en verder rijden we dan het Finse landschap in . Glooiende banen tussen ontelbare bomen . Finland is ook het land van de duizend meren , klopt neem het van mij aan . Ondertussen zien de weergoden ons lachen en genieten dus besluiten ze om ons een te testen op een lekkere partij regen . Geen probleem voor de reizigers , we blijven lachen . Nu moeten we toch op zoek naar een slaapplaats , degene die we in gedachten hadden is zo verlaten als een kerk op zondag . We kijken , we roepen doch geen gehoor . Doods net als zoveel verlaten dorpen in het Finse achterland . Verder dus naar de volgende stad . Daar hebben we meer geluk , aangekomen in Ylivieska vinden we een hotel . Een verkwikkende douche en proberen om iets eetbaar te scoren . ..
Morgen rijden we verder noordwaarts , benieuwd wat daar gaan tegenkomen .
Uw reporter van dienst , Eric
Ik pas mij volledig aan met jullie lof over het verhaal van Eric.
Jan ,Piet-Joris en corneel zijn mannen met baarden en rijden heen.
Nog heel vees succes!